BAKARKEN PENCEREDEN (*)
Özgür San
Pencereden sokağa bakıyorum
Ayak izleri gelen giden
Yaşlı bir kadın geçiyor
Ağır ağır, yavaşlatmış zamanı
Elinde yorgun bir torba
Belki yarısında özlem taşıyor, yarısında
acılar
Yüzündeki kırışıklıklara saklanmış yakın
tarih
Sevilmiş mi hiç, sevmiş mi bilemedim
Pencereden sokağa bakıyorum
Ayak izlerin gözlerimde yürüyor
Hep giden yönde
Acıyor gözlerim
Buğulanıyor camlar
Yaşlı kadın tarihe sığındı
Ben kaldım
___________________________________________________
(*) Bu şiir Çağdaş Türk Dili dergisinde (Haziran 2019 Sayı: 376) ÖZGÜR SAN
adıyla yayımlanmıştır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder